راه خوشبختی
راه خوشبختی
جزر و مدّ : پایین رفتن و بالا آمدن آب دریا
مسلماً: قطعاً، یقیناً،بی گمان
غنیمت : مناسب دانستن ، بهره بردن
غفلت: فراموش کردن، بی خبری
گذر: عبور ، گذشتن از جایی
اعماق: جمع عمق ، ته ، ژرف
بیم: ترس، خوف
تاب: توانایی، تحّمل
تحّمل: شکیبایی، بردباری داشتن
اصلاً: هرگز
خاطر: ذهن، فکر
فرط: زیاده روی، در گذشتن از حد
غرور: آن چه مایه فریب شود ،خودبینی
تلف: بیهوده، از بین رفتن
قدر: ارزش، اندازه
مسرور: شاد، خوشحال
برکات: جمع برکت، بسیاری، یمن
توکّل: کار خود را به خدا واگذار کردن
اعمال: جمع عمل، کارها
افعال: جمع فعل، کارها
اوقات: جمع وقت، زمان ها
تفکّر: فکر کردن، اندیشیدن
تامّل کردن: اندیشیدن، درنگ کردن
اقدام: گام برداشتن، به کاری دست زدن
تعلّل: بهانه آوردن
روا: جایز
عجول: شتابان، آن که کارها را با عجله انجام دهد
معیِّن: مشخص، معلوم
نشاط: شادی
شتاب: عجله
اضطراب: دل نگرانی، دلشوره، ناراحتی
منحرف: کج شده از راه راست
متانت: وقار، استوار بودن
شعار: علامت، نشانه، فریادهای مردم که در آن خواسته های خود را بیان می کنند
خوف: ترس، بیم
راهبر: راهنما، رهبر
ایام: جمع یوم، روزها
سلسله: زنجیر، پادشاهانی از خاندان که پشت سرهم پادشاهی کنند
کائنات: جمع کائن، موجودات، پدیده ها
خطا: اشتباه
مرتکب: اقدام کننده به کاری، کسی که کاری انجام دهد یا گناهی انجام دهد
عادات: جمع عادت، خوی
پاس داشتن: نگاه داشتن، مرافبت کردن، احترام گزاردن
ندامت: پشیمانی، تاسف
گران بها: با ارزش، ارزشمند
حسرت: افسوس، دریغ
ثمر: نتیجه، محصول
محال: ناشدنی، غیر ممکن
زندگی نامه ویلیام شکسپیر
ویلیام شکسپیر یکی از بزرگترین و نام آورترین نمایشنامه نویسان جهان به شمار می رود که با خلق ۳۹ نمایشنامه شاخص به شهرت جهانی دست یافت، وی علاوه بر نمایشنامه نویسی، شاعر هم بود و ۱۴۵ غزل و ۲ قصیده از خود به یادگار گذاشت، این آمار او را تبدیل به پر کارترین نویسنده سده شانزدهم کرد. ویلیام شکسپیر در ۲۶ آوریل ۱۵۶۴ میلادی در دهکده ایوان انگلیس دیده به جهان گشود. این کودک به تدریج پسری فعال، شوخ و شیطان شد و به مدرسه رفت و مقداری لاتین و یونانی آموخت اما به علت کسادی شغل پدر ناچار شد، برای امرار معاش مدرسه را ترک کند و شغلی برای خود دست و پا کند. شکسپیر در حقیقت شاعر انسانیت و نقاش خصایل خوب و بد انسانی است. نمایشنامه های تاریخی او به وقایع بی روح و کهنه، روح تازه ای می بخشند و شخصیتهای دوران مختلف تاریخ را با طرز فکر و عادات و خصوصیات هر دوره برای خواننده و بیننده مجسم می سازند. هنر او در مجسم ساختن صحنه های غم انگیز و خنده آور به اوج می رسد. او قادر است تماشاچی را بی اختیار به خنده وادارد یا اشکهای تأثر او را سرازیر سازد .
